Blog Rik Jacobs ‘Memento mori’

Met het vorderen van de jaren krijgen we steeds meer te maken met dat ene dat onafwendbaar is, de dood. Als notaris ben ik in dat opzicht misschien nooit jong en zorgeloos geweest, zult u zeggen. Klopt. Ik heb ervoor geleerd en begeleid al decennialang mensen in hun overpeinzingen over het eindige van hun bestaan. Maar, hoe betrokken ik daarin ook ben en vooral ook wil blijven, het is mijn werk en daardoor is er een zekere emotionele afstand. Ik balanceer zeer zorgvuldig en inmiddels gelukkig ook heel bedreven op de fijne lijn tussen empathie en ratio. Op kantoor. Als Meester Jacobs.

Privé ben ik gewoon Rik. Sta ik voor dezelfde levensvragen die gezin, familie, huis en haard, werkdruk en verantwoordelijkheidsgevoel met zich meebrengen. Ik vertel u, Rik voelt zich behoorlijk bevoorrecht met wat het aardse bestaan tot nu toe heeft aangereikt. Natuurlijk was er wel eens pech en zijn ziek en zeer soms te prominent aanwezig, maar over het algemeen gaat het crescendo.

Oké, de spiegel vertelt op steeds dwingender toon dat het jonge-hond-binnen-het notariaat-imago hoognodig doorgegeven dient te worden. Daar hebben we nu Volkan voor. Laat mij maar groeien in de rol van oude-rot-in-het-vak. Want ik héb het inderdaad al vaak gezien en gedaan. Raak nu eenmaal niet snel meer verrast of verschrikt over wat mensen doen of overkomt.

De dood is een gegeven. Het komt er geheid van, en de man met de zeis staat er nu eenmaal niet om bekend dat-ie standaard stilletjes ’s nachts je slaapkamer binnensluipt. Of hij zich nu verstopt achter een boom en tevoorschijn springt, of ruim tevoren een appje stuurt dat-ie onderweg is, op de vraag of je er klaar voor bent, bestaat eigenlijk geen eenduidig antwoord. Een goede voorbereiding op het onvermijdelijke blijkt minder vanzelfsprekend dan je bij een redelijk wezen als de mens zou verwachten. Kortweg, zolang we leven, zijn we onsterfelijk. En duwen we stevig de kop in het zand.

Voor sommigen lijkt een testament een brug te ver. Te weinig bezit, nauwelijks of geen schulden en niet voor ‘ons soort mensen’. Een akte vergt inderdaad een investering, niet alleen in geld, maar ook tijd en aandacht. Actualiteit speelt een belangrijke rol, het laatst opgestelde document is immers bindend. Echter, als de wilsbeschikking geen ruzie of spanning op zal leveren, biedt een goed gesprek met betrokkenen helderheid. Uitschrijven van de wensen op desnoods een post-it, getekend en gedateerd, zal in principe voldoen. Geregeld!

Maar hoe het zou zijn als je ergens tussen wal en schip belandt. Niet dood maar ook niet levend, althans niet als jezelf. Wilsonbekwaam. Als de hardware besluit om door te gaan terwijl de harde schijf al geleegd is? Dan wilt u toch dat de nabestaanden kunnen terugvallen op een back-up? Of, om uit de metaforische sfeer te komen, nog door uzelf uitgekozen vertrouwelingen kunnen beschikken over uw gezin en gezondheid, geld en goed? Ook zo’n levenstestament brengt gemoedsrust.
Daarin is Meester Jacobs gespecialiseerd. Heeft Rik zijn verantwoordelijkheid genomen.

En weer door…

Hartelijke groet,

Mr. Jacobs VMN
r.jacobs@zaannotarissen.nl