Blog Rik Jacobs ‘Zinder’

Je zult maar na 1997 en vóór 2012 geboren zijn. Dan behoor je automatisch tot de Generatie Z. Vijftien jaar lang zijn er kids ter wereld gekomen die dat stempel met zich mee mogen dragen. Ook mijn vrouw en ik hebben hieraan bijgedragen. Terwijl we toch beter hadden moeten weten. Onze ouders werden immers betiteld als babyboomers. Ook al vroeg getypeerd en daarmee meteen volgehangen met verwachtingen. We kunnen dus niet ontkennen dat we hadden kunnen weten van de keurslijfjes die ons kroost aangemeten zou krijgen zodra ze het levenslicht zagen. Enige verzachtende omstandigheid schuilt in het ontbreken van een goede aanduiding voor onze eigen generatie. Dat zal wel ergens rond de ‘K’ of de ‘L’ hebben gezeten…

Tijdens de ondernemersdag gaan we meer leren over de nieuwe generatie jongelingen die de arbeidsmarkt opstroomt. Jeugd, die geen idee heeft wat een draaischijf is en verdwaasd ronddwaalt in het archief. Die leren en onthouden maar suf vindt, want de mobiel vindt sneller en accurater het antwoord op je vraag dan de eigen grijze massa. Maar ook een generatie die opgroeit in een comfortabele gamechair en met een console in de hand vriendschappen onderhoudt. Goed, de wekelijkse voet- of volleybaltraining en tennismatch daargelaten en ook op school deden ze hun best om de tieners te laten samenwerken, maar urenlang kletsen aan de telefoon is er allang niet meer bij. Whatsapp, snapchat en weet ik veel wat voor communicatiekanalen tegenwoordig populair zijn, doen de taalontwikkeling geen goed. Of wel natuurlijk, want er ontstaat een heel nieuw soort steno. Steno? Ja, steno… Een manier om versneld te kunnen notuleren en een ware kunst die maar weinigen beheersten. Ligt nu naast de telex en telefoonboeken in het archief, zeg maar.

Dat de generatie van onze kinderen nu komt solliciteren of stagelopen, is natuurlijk best bizar. Waar ze nog maar kortgeleden tot diep in de middag in hun bedompte slaapkamers lagen te stinken, zitten ze nu volledig gesoigneerd en keurig gekamd uit te blinken. Of het zelfvertrouwen is afgekeken van insta of aangemeten door welwillende ouders die hun prinsjes en prinsesjes op het schild hebben gehesen, maakt niet uit. Het is het resultaat dat telt. En dat stelt mij gerust.

Ik ga naar de ondernemersdag om te netwerken. Dat zeg ik tenminste op kantoor. Wat in werkelijkheid gebeurt, is het weerzien met bekenden. Op een nieuw gezicht afstappen en mijn visitekaartje tevoorschijn toveren teneinde een zakelijke relatie op te bouwen is niet, ik zeg niet, mijn cup of tea. Nooit geweest ook. En beste lezer, als ik goed om mij heen heb gekeken, gaat het u precies zo af. Dat laatste stukje verlegenheid, die niet te overwinnen schroom vullen we lekker in met LinkedIn. Afstandelijk genoeg om een afwijzing aan te kunnen. Afgekeken van de sociale omgang van generatie Z of is het andersom?

Elke generatie kent zijn tijdgeest en wordt daardoor gekleurd. Ook de generatie Z gaat straks de jongeren van na 2012 hoofdschuddend de maat nemen. Mij benieuwen hoe ze die gaan noemen trouwens.

Hartelijke groet,

Mr. Jacobs VMN
r.jacobs@zaannotarissen.nl