Blog Rik Jacobs ‘Compromis’

Normaal gesproken geven het leven en de dagelijkse notarispraktijk mij voldoende inspiratie voor de vijfhonderd woorden van deze column. Want ik hoef het niet elke keer over levenstestamenten, nalatenschappen of echtscheidingen te hebben. Vreugdevolle gebeurtenissen zoals de overdracht van een koophuis, oprichting van een bedrijf of stichting en het opstellen van samenlevingscontracten en huwelijkse voorwaarden zijn inmiddels gesneden koek voor deze routinier en zijn lezers.

Zelfs in deze hectische maand waarin we onze digitale dienstverlening oppoetsen en de tarieven afstoften, nam de waan van de dag de overhand. Alles wat gisteren normaal was, gaat vandaag overboord en wordt morgen anders. Dan wordt het bijzonder lastig iets zinnigs te zeggen over de actualiteit. Of dat nu gaat om herstartende tweestemmige singer/ songwriters of welke politieke beweging een partijtje mee mag blazen met het oplossen van de grote problemen in dit land. Eerstgenoemde hadden lang geleden de CD’s verdeeld, maar een definitieve breuk bleek niet of nooit geweest en nu wordt morgen fantastisch. Gelukkig maar, we hebben ze gemist en het geeft hoop voor de fans van hun Volendamse tegenvoeters, die het nu even proberen zonder elkaar, maar hopelijk vroeger dan later tot de slotsom komen dat ze bij elkaar hóren. Net als Jan Smit en de lokale FC. O nee, daar heb je het al. Achterhaald.
Terug naar de ijdeltuiten in politiek Den Haag, die zichzelf tijdens hun campagnes al op het schild hesen en daar middels een volkomen grondwettelijk volksgericht vanaf gesodemieterd werden. Ternauwernood weggeslikte tranen, fel beschuldigende vingers en stevig de hakken in het zand waren de eerste reacties. Respectievelijk verdrietig, kwaad en dwars. Teleurgesteld. In de omstandigheden, de geschiedenis en vooral in elkaar. Pas als de blik zich naar binnen richt – en ik stel u gerust, dat gebeurt bij verstandige mensen altijd – komt er een opening. Dan ontstaat ruimte om geschillen weg te werken, verschillen te erkennen en naar de overeenkomsten te zoeken. Liefst in de luwte, zonder stoorzenders met microfoons en meningen. Waarbij de spreektijd beperkt wordt en vriendelijk gemaand wordt te luisteren naar elkaar. Want alleen dan kom je ergens. Geloof mij, ik ben register-mediator, dus van onbesproken gedrag en zonder lijken in de kast.

Op het Haagse koningsblauwe pluche zal een grote inspanning geleverd moeten worden. Met een groter belang dan het stukje Hollands cultuur van Acda & De Munnik, die ik er overigens van verdenk de geschillen met méér wijn bij het water te hebben uitgesproken. Het electoraat legde echter onlangs de nadruk op mínder. Voer voor een stukje, zou je zeggen. Maar ik durf niet. Want als ik ingehaald word door de actualiteit, waarin tegenwoordig zelfs het weer beter te voorspellen is, lieg ik alsof het gedrukt staat. Blijkt bij het uitkomen van deze editie dat we toch een Première hebben, of noemen we onze allereerste vrouwelijke premier niet zo?

Ik weet het niet meer. Kijk naar de lucht en voorspel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat we morgen regen krijgen. Die ervaring uit het verleden biedt garantie voor de toekomst.

Hartelijke groet,

Mr. Jacobs VMN
r.jacobs@zaannotarissen.nl